Pracownikowi w ciągu roku kalendarzowego w zależności od stażu urlopowego, przysługuje 20 bądź 26 dni urlopu. Często się zdarza, że pracownik zmienia pracodawcę w ciągu roku nie wykorzystując przysługującego mu urlopu, lub wykorzystując go w wyższym wymiarze.
Jak zatem policzyć proporcje przysługującego urlopu u dotychczasowego i nowego pracodawcy? Taką sytuację reguluje art. 1551 Kodeksu pracy. W roku kalendarzowym, w którym ustaje stosunek pracy z pracownikiem, pracownikowi przysługuje urlop proporcjonalny:
- u dotychczasowego pracodawcy – w wymiarze proporcjonalnym do okresu przepracowanego u tego pracodawcy w roku ustania stosunku pracy, chyba że przed ustaniem tego stosunku pracownik wykorzystał urlop w wymiarze jaki mu przysługuje lub wyższym;
- u nowego pracodawcy – w wymiarze proporcjonalnym do okresu pozostałego do końca danego roku kalendarzowego i dotyczy to zatrudnienia na okres nie krótszy niż do końca roku. W przypadku zatrudnienia u kolejnego pracodawcy na okres krótszy niż do końca roku kalendarzowego pracownik będzie miał do wykorzystania urlop w wymiarze proporcjonalnym do całego okresu zatrudnienia u tego pracodawcy.
W sytuacji wykorzystania u dotychczasowego pracodawcy urlopu w wymiarze wyższym niż proporcjonalny do okresu zatrudnienia u tego pracodawcy, u kolejnego pracodawcy pracownik będzie mógł wykorzystać urlop w odpowiednio pomniejszonym wymiarze. Udzielone pracownikowi w danym roku kalendarzowym urlopy (przez obu pracodawców) muszą łącznie odpowiadać przysługującemu mu w tym roku wymiarowi urlopu.
Przy obliczaniu urlopu za każdy miesiąc liczy się 1/12 z limitu rocznego – czyli z 20 bądź 26 dni. Niepełny kalendarzowy miesiąc pracy zaokrągla się w górę do pełnego miesiąca, ale gdy zmiana pracodawcy następuje w trakcie tego samego miesiąca kalendarzowego, zaokrąglenia dokonuje tylko dotychczasowy pracodawca. Dodatkowo, przy ustalaniu wymiaru urlopu niepełny dzień urlopu zaokrągla się w górę do pełnego dnia.
Przykład:
Jan Kowalski rozpoczął pracę w Firmie „X” 1 września 2016 roku i przysługuje mu prawo do 26 dni urlopu wypoczynkowego. W poprzedniej firmie Jan Kowalski pracował od 1 stycznia 2016 roku do 31 sierpnia 2016 roku i wykorzystał 20 dni urlopu.
U poprzedniego pracodawcy, proporcjonalnie za okres 8 miesięcy pracownikowi przysługuje:
26/12*8 = 17,3 → niepełne dni zaokrąglamy w górę = 18 dni urlopu
Pracownik wykorzystał więc o 2 dni więcej urlopu, niż mu przysługiwało.
U nowego pracodawcy, pracownikowi przysługuje
26/12*4 = 8,6 → czyli po zaokrągleniu 9 dni.
9 dni (urlop przysługujący u nowego pracodawcy) minus 2 dni (wykorzystane ponad limit przysługujący u dotychczasowego pracodawcy) = 7 dni.
Po zsumowaniu wszystkich dni urlopu → 20 dni przy poprzednim zatrudnieniu + 7 dni przy nowym zatrudnieniu = 27 dni – łączny urlop wypoczynkowy przekracza wymiar 26 dni, dlatego urlop u nowego pracodawcy należy zmniejszyć do 6 dni.
Janowi Kowalskiemu do końca roku 2016 w Firmie „X” przysługuje 6 dni urlopu.
Wraz z zakończeniem stosunku pracy u jednego pracodawcy, urlop wypoczynkowy pracownika powinien być rozliczony proporcjonalnie do przepracowanego okresu. W takiej sytuacji jeśli urlop nie został przez pracownika wykorzystany w naturze i pozostały mu niewykorzystane dni urlopu u tego pracodawcy, to z dniem rozwiązania stosunku pracy, pracownik nabywa prawo do otrzymania ekwiwalentu pieniężnego za te dni.
